Po co mi pamiętnik? Mam przyjaciółkę.

Właściwie to dziwne, że złamane serce w ogóle jeszcze może bić.

Rodzimy się z krzykiem. Z buntem dorastamy. W szalonym pędzie życia gubimy ponad miarę cenne perełki czasu, ścigając marzenia niedościgłe, chwytając chwile nieuchwytne...

Pamiętasz te czasy, kiedy nie mieliśmy kasy, a bawiliśmy się lepiej niż na jakiejkolwiek imprezie?

Jesteśmy przyjaciółmi. Ty się śmiejesz, ja się śmieję. Ty płaczesz, ja płaczę. Ty skaczesz z mostu, ja biorę łódkę i ratuję Twoją upośledzoną dupę.