Nienawidzę Cię za wszystko. Za to że dałeś mi tą cholerną nadzieje z której i tak nic nie wyszło. Za nieprzespane noce i litry połykanych łez.

Choćbym nie wiem jak była zła i nawet jeśli bym krzyczała, że Cię nienawidzę, że masz się wynosić, nie możesz odejść rozumiesz? Nie możesz...

Serce czy głupota, nie wiem co mnie przyciągnęło. Nie żałuje jak było, żałuje że się skończyło.

Czy możemy spróbować jeszcze raz, by wszystko było już w porządku?

Przychodzi w życiu taki moment, kiedy uświadamiasz sobie, że nie posiadasz nic wartościowego, żadnej szczerej przyjaźni, żadnego bezinteresownego rękawa do otarcia łez, nie wspominając nawet o prawdziwej miłości.