Po prostu zostań, ze mną już! I kochaj mnie, tak normalnie, nieuleczalnie, niepowtarzalnie.

- Ej! Poczekaj! Bo zapomniałam o jeszcze jednym... - Co znowu? - Zapomniałam strzelić Ci w pysk za wszystkie upokorzenia, kochanie ! ;*

Te wszystkie słońca, które wyhodowałyśmy w doniczkach naszych rozmów rozświetlą szeroki widnokrąg.

A wiesz w czym tkwi paradoks? w Tym że sama już nie wiem, czy gorzej będzie mi żyć z Tobą, czy bez Ciebie!

Myślami jestem ponad tym wszystkim co mnie otacza.