Gdzieś daleko... jest sobie planeta, na której nie ma wojen, nie ma głodu, nie ma bezmyślnego zabijania, nie ma zła. Ale tlenu też nie ma.

Widać było, że nie lubi ludzi, którzy za dużo myślą. W tym momencie wydała mi się godnym reprezentantem ludzkości.

W świecie chamstwa, kłamstwa ,obłudy, plastiku, interesowności, debilizmu i bezmyślności ciągle wierzę, że pozostanę sobą, że się nie stoczę.