Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni, niż leżąc w łóżku z naszymi tajemnicami i wewnętrznym głosem, którym żegnamy lub przeklinamy mijający dzień.

Ciągle słyszę, że nie powinno się żyć przeszłością, bo ona nigdy nie wróci. A co, jeśli te wspomnienia to jedyne, co mi pozostało?

Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.

Patrz na Maryję, milczącą w stajni, rozważającą w swoim sercu wszystko to, co przeżywała. Zachowuj sprawy twego życia w twoim sercu i rozważaj je. Niech Boże Narodzenie pobudzi cię do kontemplacji, do milczenia przed Bogiem.

To mój wybór, nie mów mi co jest słuszne, wystarczająco długo myślę o tym zanim usnę.