Andrzejki to niby imieniny Andrzeja, a chlać będą wszyscy...

W Andrzejki fajna jest zabawa. Wróżb różnych gromada. Wosku wylewanie. Przez kluczyk zaglądanie. Butów przekładanie. Różne wyliczanie. O przyszłości pytanie. My się w to bawimy. I we wróżby wierzymy. Do zabawy zapraszamy. Choć nagród nie mamy.

Dla Andrzeja drogiego Co patrona ma Świętego Aby miłość dostawał I innym ją dawał. By spełniły się Jego marzenia W tę noc magicznego wróżenia.

Hej Andrzejku tyś nie święty, lecz zwyczajny ale za to kumpel fajny. Nalej więc tu szybko wina to i znajdzie się dziewczyna. A my wszyscy Twoi goście będziem wróżyć z rybich ości. Wywróżymy Tobie, Sobie co nam tylko szumi w głowie. I z powodu Twego święta każda buzia uśmiechnięta. Więc podnieśmy swe kielichy i do sutej siądźmy michy.

Pewien Pan Andrzej z Jędrzejowa, Wcale nie głupi, wręcz mądra głowa, We wróżby wierzył,wciąż lał stearynę, „Czy w końcu znajdzie fajną dziewczynę”, Lał wciąż ten wosk przez klucza dziurkę, „Czy się ożeni, będzie miał córkę”. I zamiast wyjść, poznać dzieweczkę, Andrzej kolejną zapala świeczkę, I zamiast wyjść czasem do ludzi, Andrzej znów wosku plamę studzi.