Decydując się na związek na odległość nie wiedziałam ile łez mnie będzie kosztował. Mówią, że z czasem do wszystkiego można się przyzwyczaić. A ja wiem już, że jest dokładnie odwrotnie. I każde nasze rozstanie boli mnie jeszcze bardziej. I mocniej tęsknię, a dowodem tego są coraz większe łzy wylane w poduszkę. Wiem też, że warto czekać, jeśli się kocha tak mocno.

Osobno jesteśmy niepełni, lecz razem stanowimy całość.

Jeśli kogoś kochasz, to jeszcze nie znaczy, że Bóg ma w swoich planach, żebyście byli razem.

Po jakimś czasie człowiek przyzwyczaja się, i nawet nie czuje, że jest zimno, bo zapomniał, co to jest ciepło.

Może będzie kiedyś lepiej i znajdziemy swoją drogę, zamienimy kilka słów i zmienimy coś w sobie. Zostawmy wspomnienia, dręczące nas nieustannie, my musimy coś zmieniać, by nie zostać na dnie.